Wednesday, 29 December 2010

Αγορά νέου αυτοκινήτου και μετά τι; Νέοι μπελάδες στο κεφάλι σας...ή μήπως ένα ακόμη όνειρο;

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!


Το μπόνους και η αγορά...
  
Το νέο σας απόκτημα...

 
 Δεν πάει πολύς καιρός που ο εργοδότης σας σας έδωσε εκείνο το παχυλό μπόνους για την φετεινή άριστη απόδοσή σας στην κερδοφόρο εταιρεία του...Μαζί και η αύξηση του μισθού κατά 10% όπως και η καταβολή του Δώρου Χριστουγέννων! Η απόφαση δεν ήταν δύσκολη για εσάς...Επιτέλους έφτασε ο καιρός να αλλάξετε το - κατά τ'άλλα καλά συντηρημένο - σαραβαλάκι σας.  Μετά από περίπου έναν μήνα έφτασε και το τηλεφώνημα με το οποίο ο πωλητής σας ενημέρωσε ότι το καινούριο σας αυτοκίνητο βρίσκεται ήδη στην αντιπροσωπεία και θα πρέπει να το παραλάβετε!

Ανάμεικτα τα συναισθήματα με αυτά της χαράς να κυριαρχούν μέσα σας! Μετά την παραλαβή φτάνετε σπίτι σας όπου με την ησυχία σας πια εξετάζετε λίγο πιο προσεκτικά το νέο σας καμάρι και ανακαλύπτετε τις πρώτες του - επιφανειακές - και αναπόφευκτες γρατσουνιές ειδικά αν το είχατε παραγγείλει με σκούρο χρώμα...Από το πάρκιγκ του εργοστασίου κατασκευής και το πλοίο με το οποίο μεταφέρθηκε από την χώρα κατασκευής του μέχρι την νταλίκα στο τελευταίο του δρομολόγιο μεταφοράς και το πλυντήριο όπου γυαλίστηκε, το αυτοκίνητο είναι αδύνατον να μην "προικίστηκε" με μερικές γρατσουνιές ειδικά αν ο πωλητής δεν τις ανακάλυψε πριν την παράδοση ώστε να τις εξαφανίσει με τις ειδικές γυαλιστικές αλοιφές που κυκλοφορούν στην αγορά αξεσουάρ αυτοκινήτου...


Οι πρώτες ζημιές...


Την επόμενη μέρα το πρωΐ ξυπνάτε γεμάτοι χαρά για το νέο σας απόκτημα και κατεβαίνετε στον δρόμο  (αν δεν έχετε γκαράζ...) για να δείτε αν όλα είναι καλά, γιατί πώς να το κάνουμε μερικές χιλιάδες ευρώ στον δρόμο παρατημένα δεν είναι και ευκολοχώνευτο πράγμα...Δυστυχώς το μάτι "πέφτει" αμέσως στον πίσω προφυλακτήρα που είχε εκδορές από πιθανό ξεπαρκάρισμα του πίσω αυτοκινήτου. Το πρόβλημα του πάρκιγκ της Αθήνας βλέπετε...Και το παραμικρό εκατοστό είναι αξιοποιήσιμο πια κατά το παρκάρισμα. Και ο χρόνος για την δουλειά πολύτιμος....Δεν πειράζει σκέφτεστε, με την αλοιφή που είχατε προμηθευτεί μόλις την χθεσινή ημέρα για τις πρώτες γρατσουνιές που είχε από την αρχή το νέο σας αυτοκίνητο δοκιμάζετε να καλύψετε τις εκδορές που σας προκάλεσε ο κακός - στο παρκάρισμα - οδηγός (νά' ταν εκείνος ο στριφνός γείτονας άραγε;)  και το αποτέλεσμα;  Ικανοποιητικό...ή τουλάχιστον αυτή είναι η πρώτη αίσθηση γιατί με το που θα ανέβει ο ήλιος ψηλά η πραγματική ζημιά θα φανερωθεί ..."απλόχερη" μπροστά σας και τότε μόλις θα καταλάβετε ότι αυτόν τον μήνα εκτός από την δόση των 250€ στο χρηματοδοτικό που έχετε βάλει για τους επόμενους 84 μήνες της ζωής σας θα πρέπει να συνυπολογίσετε και την διόλου ευκαταφρόνητη αμοιβή του φανοποιού αν θέλετε να δείχνετε στους φίλους σας με υπερηφάνεια το νέο σας απόκτημα. 

Το ταξίδι...


Το Σαββατοκύριακο έρχεται επιτέλους και αποφασίζετε με την αρραβωνιαστικιά σας να κάνετε εκείνο το ταξιδάκι που ονειρευόσασταν με το νέο σας απόκτημα στο...
Κρίκελο Ευρυτανίας κάπου εκεί στα 1.300 μέτρα υψόμετρο με τα χιλιάδες έλατα και την μεγάλη πλατεία με τους αιωνόβιους πλατάνους. Η πρώτη ψυχρολουσία έρχεται κοντά στο Καρπενήσι στις στροφές του Τυμφρηστού όπου το ύψος του χιονιού και ο πάγος που δεν είχατε υπολογίσει...οδηγούν με απόλυτη σιγουριά στις αλυσίδες. Ξαφνικά και προσπαθώντας να εφαρμόσετε τις αλυσίδες από το προηγούμενο αυτοκίνητό σας στους μεγαλύτερου μεγέθους τροχούς που αναγκαστικά έχει το καινούριο σας αυτοκίνητο μιας και το downsizing στο μοτέρ δεν πραγματοποιήθηκε και στις κινητήριες απολήξεις του οχήματός σας...(αυτό το μάθατε πια από τον διερχόμενο καλό Σαμαρείτη που σταμάτησε να σας βοηθήσει...) ανακαλύπτετε ότι κάτι δεν πάει καλά. Ευτυχώς που ο "άνθρωπός σας" ο καλός Σαμαρείτης δηλαδή που προσφέρθηκε να σας βοηθήσει σας πέταξε μια στιγμή μέχρι το πλησιέστερο πρατήριο όπου προμηθευτήκατε για καλή σας τύχη τις σωστές αλυσίδες...

 
Μετά από αρκετές ώρες ταλαιπωρίας φτάνετε στον προορισμό σας...Το Κρίκελο είναι ένα πανέμορφο χωριό 30 Km μακριά από το Καρπενήσι και αισθάνεστε πραγματικά υπέροχα για την νέα σας εξόρμηση (αυτό το υπέροχο κοντοσούβλι στην πλατεία και μετά το γαλακτομπούρεκο δεν απέχουν. πολύ..), όμως η χαρά σας ως διά μαγείας εξαφανίζεται όταν βγάζετε πια τις αλυσίδες  και βλέπετε τις καινούριες σας αστραφτερές 18άρες ζάντες να μην είναι πλέον και τόσο καινούριες...Ή μήπως είναι ιδέα σας;  Αδυνατείτε σχεδόν να το πιστέψετε ότι έχει συμβεί σε εσάς αυτό...και αρχίζετε να αναπολείτε το παλιό σας σαραβαλάκι για το οποίο ποτέ δεν είχατε προσέξει και την παραμικρή γρατσουνιά ή για την ακρίβεια όλες οι εκδορές και τα γδαρσίματα ήταν μέρος της μαγείας του παλιού σας αυτοκινήτου ήταν ΕΝΑ με το παλιό σας σαραβαλάκι!!! Ένα αυτοκίνητο που δεν σας απασχολούσε σχεδόν ποτέ και δεν ζητούσε και πολλά...Μόνο λάδι και βενζίνα, ούτε γρατσουνιές, ούτε αλοιφές, ούτε φανοποιούς, ούτε μεικτές ασφάλειες και ασφάλειες κατά της κλοπής, ούτε στο τέλος -  τέλος την standard μηνιαία δόση των 250 ευρώ προς την Τράπεζα - δανειστή σας...

Και οι σκέψεις περνάνε διαρκώς από το μυαλό σας:  

-"Μήπως έπρεπε να είχα κρατήσει και το παλιό μου αυτοκίνητο γι' αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις;"

Η όμορφη γυναίκα στο πλάϊ σας σας προσγειώνει στην πραγματικότητα: 

-"Μα γιατί πήραμε το καινούριο αυτοκίνητο; Για να το έχουμε παρκαρισμένο και να το επιδεικνύουμε στους άλλους;  Είπαμε να έχουμε ασφάλεια στις μετακινήσεις μας και λιγότερες επισκέψεις στα συνεργεία. Άλλωστε δεν μπορούσαμε να συντηρούμε δύο αυτοκίνητα ταυτόχρονα..."

Η αλήθεια είναι ότι αυτήν την γυναίκα ετοιμαζόσασταν να την παντρευτείτε και ένα από τα ισχυρά σας άλλωθι γι' αυτή σας την κίνηση ήταν ακριβώς αυτό: Η ωριμότητα σκέψης και αντιμετώπισης της ζωής εκ μέρους της...

Το πρωϊνό ξύπνημα...



Την άλλη μέρα ξυπνήσατε με τρόμο και βρεθήκατε να αναρωτιέστε αν όλα αυτά που ζείτε είναι ένα όνειρο...Ανοίξατε τον τηλεοπτικό δέκτη του σπιτιού σας και ακούτε για μία ακόμη φορά  τους δημοσιογράφους να μιλάνε για λιτότητα, απολύσεις, ανεργία, spreads, μειώσεις μισθών, τροϊκανούς, μνημόνια, Δ.Ν.Τ. κ.λπ. κλπ.. Τρέχετε αμέσως κάτω στον δρόμο για να δείτε....ΤΟ ΣΑΡΑΒΑΛΑΚΙ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ  ΕΚΕΙ!!! Σας περίμενε ταπεινό πλην όμως υπερήφανο για την επόμενη βόλτα σας με την γυναίκα της ζωής σας...Τα πάντα ήταν ένα όνειρο! Τα συναισθήματα ανάμεικτα...Μακάρι να ήταν απλά ένα όνειρο και η ξένη κατοχή στην ταπεινή μας πατρίδα...Ή μήπως είναι απλά ένα κακό όνειρο...;


Το σαραβαλάκι σας...


Από τον "Angel" του autocarnet με πολλή αγάπη

No comments:

Post a Comment